Zomervakantie is voorbij, plannen begint weer. Ik heb het vast al eerder genoemd. Het belang van plannen. Je kunt allerlei smoesjes verzinnen, dat plannen stom is, dat je dat nóóit doet, dat het saai is, maar het levert je zoveel op. Namelijk, RUST.
Veel HSP zitten teveel ‘in hun hoofd’ en verliezen daardoor het gevoel met hun lichaam en hun eigen behoeftes. Doordat we in een drukke tijd leven is het lastiger om momenten van rust te creëren. Al de dingen die je ‘moet’ doen, blijven in je hoofd zitten en veroorzaken stress.
Ik zal mijn gezin als voorbeeld nemen. Wij hebben drie schoolgaande kinderen, twee werkende ouders die wisselende tijden werken en dan heeft ieder nog zijn sport en hobby’s. Ik heb een simpel A4-tje gemaakt, met de meest standaard tijden van werk, school en sport. Dit briefje hangt bij de kalender.
Op een gegeven moment waren er zoveel wisselende tijden van m.n. de sporten van de kinderen, dat ik alles door elkaar haalde. Met als gevolg dat ik bijvoorbeeld het sporten van de kinderen vergat of te laat begon met koken en we maar weer snel een broodje aten. Dan baalde ik zo van mezelf, dat ik dit soort simpele dingen niet kon onthouden. Maar mijn hoofd liep over. Er waren teveel dingen die mijn hoofd allemaal wilde verwerken en dat lukte niet. Door één simpel lijstje heb ik meer rust en komen de kinderen op tijd op de sportclub ;).
Dagelijks werk ik met to-do-lijstjes. Wat wil ik echt doen vandaag en wat kan eventueel ook morgen?
Dit houdt mij scherp. Bedenk maar eens hoe vaak je het internet op gaat om iets te zoeken. Van het één klik je op het ander en uiteindelijk ben je 1 uur verder en ben je alweer vergeten wat je in eerste instantie zocht.
Dus tja, is het werken met lijstje of planning suf, of is het efficiënt met je tijd én je stresslevel omgaan?
Stel jezelf eens de volgende vragen:
– Wat moet ik allemaal doen?
– Wat wil ik echt doen?
– Wat kan ik eventueel ook morgen doen?
– Wat zou ik ook kunnen delegeren?
Succes,
Sannie
